KG:204:2024:1 Tewerkstellingsvergunning

Aanleiding

Het aanvragen van een tewerkstellingsvergunning (hierna: TWV) voor een werknemer met een niet EER[voetnoot 1]-nationaliteit of Zwitserse nationaliteit is een wettelijke verplichting voor de werkgever.[voetnoot 2] Artikel 2, eerste lid, van de Wet arbeid vreemdelingen (hierna: Wav) luidt als volgt:

“Het is een werkgever verboden een vreemdeling in Nederland arbeid te laten verrichten zonder tewerkstellingsvergunning of zonder dat een vreemdeling in het bezit is van een gecombineerde vergunning voor werkzaamheden bij die werkgever.”

De aanvraag dient door de werkgever te worden gedaan op grond van artikel 6, eerste lid, Wav. Het indienen van een aanvraag bij het UWV is kosteloos.[voetnoot 3]

Vraag

Vormt de aanvraag van een TWV door de werkgever (belast) loon voor de werknemer?

Antwoord

Nee. De aanvraag (of omzetting) van een TWV vormt geen loon voor de werknemer in de zin van artikel 10, van de Wet op de loonbelasting 1964 (hierna: Wet LB 1964).

Beschouwing

Wanneer is sprake van loon?

Het loonbegrip staat in artikel 10 Wet LB 1964. De inhoud van het loonbegrip heeft zich gevormd in de jurisprudentie en laat zich samenvatten in de volgende drie voorwaarden:

1. Er is sprake van genieten (voordeelseis).
2. Er is voldoende causaal verband tussen het voordeel en de dienstbetrekking (causaliteitseis).
3. De werkgever verstrekt het voordeel en is zich daarvan bewust (verstrekkingseis).

Er is geen sprake van loon van de werkgever[voetnoot 4] (werkgeversloon) als aan een van de drie voorwaarden niet is voldaan. Aan voorwaarde 2 en 3 wordt voldaan. De vraag spitst zich toe op voorwaarde 1, de voordeelseis.

Wanneer is sprake van een voordeel?

De voordeelseis impliceert dat er een voordeel moet zijn behaald door de werknemer. De Hoge Raad heeft deze voordeelseis bevestigd in de arresten van o.a. 24 juni 1992 (ECLI:NL:HR:1992:ZC5026) en 26 november 2010 (ECLI:NL:HR:2010:BN7207).

De wettelijke definitie van het loonbegrip is bij de invoering van de werkkostenregeling per 1 januari 2011 aangevuld met hetgeen wordt vergoed of verstrekt in het kader van de dienstbetrekking. Deze aanvulling verduidelijkt dat zowel vergoedingen en verstrekkingen ter zake van verwervingskosten (beroepskosten) als andere vergoedingen en verstrekkingen, die naar algemene maatschappelijke opvattingen niet als beloningsvoordeel worden ervaren tot het belast loon behoren (Kamerstukken II 2009/10, 32130, nr. 7, p. 6). Het loonbegrip is niet zo ruim, dat al hetgeen de werknemer van de werkgever krijgt loon vormt (Kamerstukken II 2009/10, 32130, nr. 7, p. 6). Voorzieningen die geen privévoordeel meebrengen, vormen geen loon en blijven daarom onbelast (Kamerstukken II 2011/12, 32504, nr. 70, p. 3).

Vormt de aanvraag van een TWV een voordeel?

Alleen de werkgever kan een aanvraag indienen bij het UWV en hij ontvangt de TWV (of de afwijzing). De werkgever treedt niet op als intermediair van zijn werknemer. De kosten die de organisatie maakt om een aanvraag in te dienen (manuren, advieskosten etc.) worden gemaakt ten behoeve van de organisatie van de werkgever; ze vormen bedrijfskosten.

Maar ook bedrijfskosten kunnen een voordeel opleveren voor de werknemer. Hiervan is in dit geval echter geen sprake; de aanvraag levert de werknemer geen voordeel op. De werknemer wordt niet rijker van de TWV en hij bespaart zich ook geen privéuitgaven. De werknemer geniet dus feitelijk niets.

Ten slotte

Volgens vraag 5 van het besluit van 11 februari 2004, nr. CPP2003/641M inzake extraterritoriale kosten (ET-kosten) kwalificeren de kosten van een TWV niet als ET-kosten. Deze kosten mogen volgens het besluit naast de 30%-regeling vrij worden vergoed[voetnoot 5], omdat ze kunnen worden aangemerkt als een vrije vergoeding of verstrekking[voetnoot 6]. Dit besluit wordt aangepast aan onderhavig standpunt en de invoering van de werkkostenregeling.

Voetnoten

[Voetnoot 1, terug naar tekst] Tot de EER horen alle EU-landen plus Liechtenstein, Noorwegen en IJsland.

[Voetnoot 2, terug naar tekst] Voor bepaalde groepen vreemdelingen van buiten de EER en van buiten Zwitserland gelden uitzonderingen en hoeft er geen TWV te zijn.

[Voetnoot 3, terug naar tekst] Blijkt uit telefonische navraag bij het UWV.

[Voetnoot 4, terug naar tekst] Een voordeel in opdracht en voor rekening van de werkgever vormt ook werkgeversloon inclusief de voordelen die hiermee op een lijn zijn te stellen. Als sprake is van werkgeversloon, is de werkgever inhoudingsplichtig.

[Voetnoot 5, terug naar tekst] Opgemerkt moet worden dat de TWV door de werkgever moet worden aangevraagd (ook destijds) en dat de werkgever de kosten moet betalen. Het vergoeden van de kosten zal waarschijnlijk dan ook niet voorkomen.

[Voetnoot 6, terug naar tekst] Artikel 11, eerste lid, onderdelen a en b, juncto artikel 15 e.v. Wet LB 1964 (tekst 2010).